Portugalia mi s-a lipit si mai mult de suflet...am regasit-o la fel de frumoasa si linistitoare...totul ma astepta cuminte, la locul lui: Oceanul si plajele mele dragi, nemarginita Lisabona, pe care nu am niciodata timp s-o cuprind indeajuns...Sintra, cu gradinile ei fermecate si cu prajiturile delicioase ale Nataliei...casa Catarinei si a Joanei de langa Peniche, acolo unde totul pare rupt dintr-o alta lume ...Ericeira, cu amintiri frumoase si gust de nêsperas...savuroasele pastéis de Belém si ginjinha cu scortisoara...
am plutit pentru aproape doua saptamani pe aripi de vise...si inca mai plutesc...
Eu sonho de Portugal...não incomodar!
O Portugal está agora ainda mais colado na minha alma...eu redescobri-o tão belo e descontraído como me lembrava...tudo esperava obediente por mim, em seu lugar: o meu caro mar e as minhas praias...a minha Lisboa infinita, que nunca posso abarcar suficientemente...Sintra, com os seus jardins enfeitiçados e os bolos refinados da Natalia...a casa da Catarina e da Joana, perto de Peniche, onde tudo parece pertencer a outro mundo...Ericeira, com belas lembranças e gosto de nêsperas...os deliciosos pastéis de Belém e a ginjinha com canela...
(In aceasta seara mi s-a facut dor de blogul meu cel parasit...asa ca am scos aceasta postare mai veche din cufarul cu amintiri peste care s-a asternut praful si i-am dat un strop de viata...este joi, 25.06.2009, ora 23:30 si visez la Portugalia!sa nu ma treziti!)